HOE WERKT LIPOFILLING?

LIPOSUCTIE

Bij de lipofilling wordt eerst onderhuids vetweefsel verwijderd uit de dijen, buik of flanken naargelang voorkeur of beschikbaarheid. Het is aangetoond dat het vetweefsel overal identieke kenmerken vertoont. Er is dus geen beter vetweefsel voorhanden op een specifieke plaats.

Dit gebeurt met fijne canules en kleine insneden van 4 mm. De canules hebben een diameter van 3 mm. Grotere diameters aspireren grotere stukjes vet die moeilijker overleven.

De minst traumatische manier om vet te verwijderen is met manuele liposuctie zonder gebruik te maken van een liposuctie toestel. De zuigkracht in een toestel kan immers groot zijn en schadelijk voor het intact houden van de cellen waardoor het resultaat na lipofilling slechter kan zijn.

VERWERKEN

Het vetweefsel bevat allerlei onzuiverheden (bloedresten, oliedruppels afkomstig van kapotte vetcellen etc.). Om die te verwijderen wordt het vetweefsel geslingerd of gecentrifugeerd en krijgt men zuiver vetweefsel. Een alternatieve techniek is het wassen waardoor nog meer olie verwijderd kan worden.

INJECTIE

Het gezuiverde vetweefsel kan nu met fijne canules geïnjecteerd worden. Dit moet voorzichtig gebeuren om een te hoge (weefsel)druk te vermijden. Het vet wordt laagje bij laagje geïnjecteerd. Dit wordt de structurele vetweefseltransplantatie genoemd. Op die manier probeert men maximale overleving te bekomen van de vetcellen. Men moet ten alle tijde vermijden dat er teveel vet wordt ingespoten; dit kan aanleiding geven tot het ontstaan van oliecysten of verhardingen.

STRUCTURELE LIPOFILLING TECHNIEK

Het vetweefsel wordt geïnjecteerd in fijne lijntje om een maximale overleving te bekomen van de vetcellen. Deze techniek wordt de "structural fat grafting" techniek genoemd.

HOE OVERLEEFT INGESPOTEN VETWEEFSEL?

Het vet verwijderd met liposuctie bestaat uit een gigantische verzameling van eilandjes vetcellen die aan elkaar vastzitten. Deze "eilandjes" van vetcellen hebben een diameter van ongeveer 3 mm. Deze eilandjes van vetcellen worden geïnjecteerd elders in het lichaam en dienen nu te overleven. De eerste 24h gebeurt dit via een natuurlijk proces genaamd "plasmatische imbibitie": de cellen "drinken" wondvocht of plasma om te kunnen overleven maar krijgen nog een zuurstof. Na een periode van 24h gaan kleine bloedvaatjes ingroeien vanuit bestaande bloedvaatjes uit de omgeving. Deze nieuwe bloedvaatjes groeien naar de eilandjes van vetcellen en gaan deze uiteindelijk van bloed voorzien (en dus zuurstof). De eilandjes van vetcellen die te laat herbevloeid worden gaan afsterven.